Ruim een jaar geleden tikte ik een serie blogs over ons reisje naar Thailand en nu is het zover; deel 1 uit een nieuwe serie met als onderwerp Bali!
Dit tropische Indonesische eiland is ons thuis voor de komende weken. Hoewel de vliegreis ernaartoe redelijk slopend is (12u vliegen, overstap Singapore, nog eens 2u vliegen en dat allemaal terwijl je in Nederland om 9 uur ‘s avonds vertrekt) komen we dankzij de nieuwe entertainmentsystemen van KLM de tocht goed door. Zo is daar het seatchat systeem waarmee je met random stoelen kunt chatten. Zo hoef ik niet direct te communiceren met de vrouw, ideaal! :) De enorme lading films helpt overigens ook mee.
Na op Denpasar te zijn geland worden we opgewacht door Putu, onze chauffeur naar de accomodatie. Hij vertelt ons wat tips en truken voor Bali en na een uurtje komen we aan in Ubud. Nadat mijn gezicht mijn kussen ontmoet ben ik vrij vlot vertrokken. Een heerlijke slaap verder worden we wakker in de realiteit van Bali. Dertig graden + 80% luchtvochtigheid = 100% lichaamsvochtigheid. Na een goed ontbijtje lopen we Ubud in. Het is het reeds bekende Aziatische recept. Smalle weggetjes, veel winkeltjes of massageshops, druk verkeer en tempels om de zoveel meter. Leuk voor even, maar niet te lang.
Het verkeer is een uitdaging
Het eerste dat je vaak opvalt op een vreemde bestemming is het verkeer. Zo ook hier. Officieel rijdt men aan de linkerkant, maar het midden en de rechterkant van de weg worden ook gretig gebruikt. Tussen doorgetrokken en niet doorgetrokken strepen zit geen verschil en een rood stoplicht telt pas echt als rood zodra iemand anders de kruising opgereden komt. Inhalen mag altijd en iemand inhalen die al aan het inhalen is lijkt algemeen geaccepteerd evenals het feit dat wanneer je op een kruising rechtdoor gaat je je alarmlichten aandoet, je gaat tenslotte niet linksaf of rechtsaf dus dan maar allebei je knipperlichten aan! Zodra je aan een gevaarlijk maneuvre begint toeter je even (dan komt het vast goed) en verder kun je op een scooter alles vervoeren; van een heel gezin van 4 tot de hele oogst van de dag. Het voelt aan als totale chaos maar de locals navigeren zich er relatief probleemloos doorheen.
Een klein wandelingetje
We besluiten iets buiten het centrum een trail te lopen genaamd de Campuhan Ridge Walk. Hoewel lekker warm is het prima te doen en levert het prachtige uitzichten op heuvels, rijstvelden en het groene Bali. Na 10km lopen zijn we er wel een beetje klaar mee en springen we het prachtige zwembad bij ons appartement in. Die avond ploffen we na wat lokale cuisine voldaan in ons bed.
Deze post gaat over afgelopen dinsdag, door wat internet issues post ik hem nu pas.